Poczet Królów i Książąt Polskich

Dorota Suwalska

Czy wiesz że:
– jak głosi legenda, Stefan Batory miał w swej rodzinie wampirzycę;
– jedna z pierwszych latających maszyn powstała na dworze Władysława IV Wazy;
– dbałość Władysława II Jagiełły o higienę osobistą uważana była przez współczesnych za pogańskie dziwactwo.
Jeśli chcesz, by twoje dziecko zaskoczyło nauczyciela wiedzą lub samemu zabłysnąć opowiadając zaskakujące historie koronowanych głów, sięgnij po tę książkę!

Edukacja i zabawa w jednym!
Wciągające opisy życiorysów polskich władców, mnóstwo ciekawostek, wytłuszczone najważniejsze fakty. To wszystko sprawi, że „Poczet Królów i Książąt Polskich” zaciekawi nie tylko wczesnoszkolnego odbiorcę, lecz również rodziców, ciocie, wujków, babcie, dziadków..., których wiedza na temat polskiej historii uległa już pewnemu przykurzeniu. Czytelnicy (mali i duzi) dowiedzą się z czego dany monarcha zasłynął (zarówno w pozytywnym, jak i negatywnym znaczeniu), a nawet, jak wyglądało jego dzieciństwo. A dzięki ilustrującym e-booka wizerunkom monarchów odkryją, że nie tylko Matejko (i nie jako pierwszy) stworzył poczet polskich władców. Inna szata graficzna to niejedyna zmiana w stosunku do wersji papierowej. W e-booku znalazł się też poświęcony jej rozdział i nowy słowniczek.

Poniżej możesz pobrać jeden rozdział książki

„Polecam wszystkim, dużym i małym. Lektura „Pocztu królów i książąt polskich” to fascynująca lekcja historii i zabawa połączona z poznawaniem koronowanych i niekoronowanych głów. Zasługuje na najwyższa notę, pod każdym względem.”
Iwona Pietrucha
Więcej: Qlturka.pl

Całego e-booka możesz zamówić tutaj

Ilustracje pochodzą z publikacji Aleksandra Nowoleckiego z roku 1869

Wiek: 8+

Data wydania: 2022 (wydanie zmienione i uzupełnione)

ISBN: 978-83-926173-4-1 (plik epub)

Ilość stron w pliku pdf: 153

Całość zawiera pliki: epub, mobi i pdf, o objętości ok. 103.98 MB

Cena: 16.7 zł

Wcześniejsze wydania (w formie papierowej):

Zuzu Toys, 2017

Główna Nagroda w XVII edycji Konkursu „Świat Przyjazny Dziecku” Komitetu Ochrony Praw Dziecka

NAJCIEKAWSZY PEŁEN CIEKAWOSTEK podręcznik i książka do historii Polski

Jak dzieci uczą się historii?

Wielu nauczycieli akceptuje pogląd, że istniejące pomysły dzieci odgrywają ważną rolę w procesie nauczania i uczenia się. Zajęcia w klasach historii w Polsce są coraz częściej projektowane tak, aby umożliwić nauczycielom uzyskanie dostępu do tego zrozumienia. Następnie organizuje się naukę, aby umożliwić dzieciom rozwijanie swoich pomysłów, a nauczycielom rozwiązywanie nieporozumień. Jednak ogromny zasób wiedzy i doświadczenia, jakimi dysponują poszczególni nauczyciele, wymaga skuteczniejszego przekazywania całemu zawodowi.

Wiele badań edukacyjnych ma obecnie na celu wspieranie nauczycieli w klasie zarówno poprzez dokumentowanie ich doświadczeń, jak i rozpowszechnianie wyników, które koncentrują się na obszarach zainteresowania nauczycieli. Jego celem jest poszerzenie wiedzy o milczących poglądach dzieci w historii oraz o tym, jak te rozumienia zmieniają się i rozwijają. Zadaje pytanie: czy możemy znaleźć wzorzec rozwoju pomysłów dzieci?

Naszą główną troską nie jest istniejąca wiedza faktograficzna lub merytoryczne koncepcje historyczne, takie jak demokracja, handel czy chłopstwo, ale koncepcje dowodowe i wyjaśnienia w historii. Jakie założenia dotyczące dyscypliny historycznej i tego, jak ona działa, stosują dzieci, gdy mają do czynienia z historią w klasie? Ten nacisk na koncepcje drugorzędne wynikał ze zmian, które zaszły w klasach historii w ciągu ostatnich dwóch i pół dekady.

Ramy badania myślenia dzieci, szczególnie w jego mechanicznym zastosowaniu do historii, tradycyjnie dostarczały pesymistycznej perspektywy dla klasy. Ograniczył cele historii szkoły do poznawania faktów i opowieści o przeszłości. Jednak w latach siedemdziesiątych nauczyciele coraz bardziej zaczęli wierzyć, że uczniowie studiujący historię powinni robić znacznie więcej niż tylko zbierać, zapamiętywać i zwracać informacje.

Rozpoczął się znacznie bardziej optymistyczny okres. Nowe zmiany w programie nauczania przełożyły się na egzaminy publiczne i nadały historii i jej nauczaniu nowe poczucie celu. Nauczyciele zaczęli inaczej patrzeć na reakcje swoich uczniów na zadania. Przyjrzeli się treści historycznej nie tylko pod kątem merytorycznych pojęć i szczegółów, ale dodatkowo pod kątem wskaźników rozumienia drugiego rzędu, takich jak przyczyna, motyw, dowód i interpretacja.

Pod koniec lat 80. te zmiany w myśleniu o historii szkoły stały się przedmiotem debaty na temat krajowego programu nauczania w Polsce. Debata została uproszczona i spolaryzowana. Z jednej strony argumentowano, że historia powinna zajmować się przekazywaniem wiedzy historycznej, czyli kluczowych faktów i opowieści o wydarzeniach z przeszłości Polsce. Z drugiej strony twierdzono, że nauczanie historii powinno skupiać się przede wszystkim na rozwijaniu zrozumienia historycznego przez uczniów, z naciskiem na to, jak działa dyscyplina historyczna: skąd wiemy o przeszłości, jak wyjaśnia się przeszłość i jak relacje historyczne są produkowane i uzasadnione.

Długoterminowe zmiany programu nauczania zachodzące w salach lekcyjnych iw systemie egzaminacyjnym oznaczały, że wielu nauczycieli szkół średnich przez pewien czas praktykowało równowagę między tymi dwoma podejściami. Praktyka ta została obecnie wzmocniona i rozszerzona w krajowym programie nauczania, który określa program studiów określający treści historyczne i wymieniając cele nauczania (elementy kluczowe) ukierunkowane na zrozumienie natury i statusu wiedzy historycznej. Opisy osiągnięć na różnych poziomach zostały zaprojektowane tak, aby odpowiadały tym celom nauczania.

Skoncentruj się na zrozumieniu dzieci

Badania odgrywają ważną rolę w poszerzaniu naszej wiedzy na temat podstawowych wyobrażeń dzieci na temat historii oraz tego, jak rozwijają się one w okresie od dzieciństwa do wczesnej młodości. Zrozumienie przez dzieci historycznych dowodów i wyjaśnień oraz na trosce o rozwój idei bezpośrednio interesuje nauczycieli pracujących w klasie.

Wcześniejsze badania sugerowały, że dzieci stosują względnie stabilne zestawy pomysłów do wykonywania zadań historycznych i że te zestawy pomysłów mogą być potężne w radzeniu sobie z problemami, które dzieci napotykają podczas robienia historii. Potężniejsze idee rozwiązują problemy, których słabsze idee nie rozwiązują. Dzieci wykonywały różnorodne zadania na papierze i ołówku, wykorzystując różne treści w trzech oddzielnych zestawach zadań, aby umożliwić nam powiedzenie czegoś o trwałości tych zestawów pomysłów.

Wiele zadań, na które dzieci na lekcjach historii i na egzaminach publicznych mają odpowiedzieć, wymaga od nich wyjaśnień historycznych. Nauczyciele zdają sobie sprawę, że to, co się tutaj dzieje, jest o wiele bardziej złożone niż znajomość historii. Aby celowo i skutecznie wybierać i wdrażać wiedzę, konieczne jest zrozumienie natury pytania, na które odpowiadasz.

Badano kilka wątków w obszarach wyjaśniania historycznego i badań historycznych. Jednym z aspektów naszych badań było zbadanie pomysłów dzieci w powiązaniu z faktami, przyczynami i przyczyną. Jakie wyróżnienia, jeśli w ogóle, zrobiły tutaj dzieci? Jakie światło może to rzucić na ich zrozumienie tego, jak rzeczy dzieją się w historii? Co to może oznaczać dla ich rozumienia wyjaśnienia historycznego? Chcieliśmy również wiedzieć, na ile dzieci rozpoznają, że każdy rodzaj wyjaśniania historii różni się od przekazywania informacji.

Postęp wyjaśniania historii

Jakie mamy tu dowody na zmieniające się poglądy na temat tego, jak rzeczy dzieją się w historii? Czy istnieją oznaki postępu w poglądach na temat natury wyjaśnienia historycznego? Wyobrażenia dzieci na temat tego, jak dzieje się w historii, wydają się zmieniać w następujący sposób:

    Rzeczy dzieją się, ponieważ ludzie tego chcą: powody są wskaźnikiem pragnienia, a zatem wyjaśnieniem osiągnięć. Podanie powodów, dla których ludzie czegoś chcą, to pokazanie, że tego chcieli, a pokazanie, że było to pożądane, jest najlepszym sposobem na pokazanie, że to się wydarzy. Osiągnięcie i pragnienie są ze sobą tak ściśle powiązane, że aby coś wyjaśnić, wystarczy wskazać na to, że ludzie tego chcieli.

    Im więcej agentów czegoś chce, tym większe prawdopodobieństwo, że to osiągną: pewne rodzaje intencji i celów wzmacniają pragnienia. Aby mieć siłę wyjaśniającą, pragnienia muszą być wykazane jako niezwykle potężne. Istnieją tutaj dwie podkategorie: (i) nie określono mechanizmu innego niż uogólniona dyspozycja, np. determinacja; (ii) określony jest mechanizm, np. wywierania nacisku na żołnierzy.

    To, czego ludzie chcą, ma pewien związek z tym, co się dzieje, ale nie jest to pierwsza rzecz, na którą należy zwrócić uwagę, aby wyjaśnić wynik działań: inne rodzaje czynników robią większą różnicę. Ramy, w których ludzie działają, i relacje między elementami w ramach tych ram są ważniejsze niż siła ludzkich pragnień, chociaż mogą one zostać wyjaśnione, jeśli można wykazać, że są istotne.

Następujący postęp w wyobrażeniach dzieci na temat natury wyjaśniania historycznego sugeruje analiza odpowiedzi na to zadanie.

    Wyjaśnienie i podanie informacji nie są rozróżniane: pierwsze obejmuje drugie.

    Wyjaśnienie to globalna i uogólniona redukcja niepewności, dla której nie ma konkretnego celu wyjaśnienia.

    Wyjaśnienie ma na celu udzielenie odpowiedzi na konkretne pytania.

    Różne rodzaje żądań wyjaśniających wymagają różnego rodzaju wyjaśnień.

    Wyjaśnienie może być złożone: zawężenie zadania wyjaśniającego poprzez określenie rodzaju spornego wyjaśnienia nie ipso facto zawęża zakresu tego, co może być użyte przy udzielaniu wyjaśnienia, a jedynie sposób w jaki jest ono zastosowane.